Zondag 29 september, de laatste dag

Heerlijk, weer even door New York rijden, Howy doet dat met groot gemak. We willen naar Gugenheim. Op naar Manhattan dus. We vinden een parkeerplek dichtbij en wandelen, heerlijk in de zon naar het museum. Het gebouw is heel bijzonder. We zijn er in 2010 ook geweest, maar het is opnieuw een feest.

 We lopen langzaam de hele spiraal omhoog, genieten van veel moois en aan het eind, helemaal boven dus, lopen we langzaam, samen naar beneden en wijzen elkaar op die dingen die ons op de heenweg waren opgevallen of wat we bijzonder vonden. Halverwege moeten we wel even stoppen en wat drinken, het is veel.

Omdat het zo’n heerlijke zonnige dag is, besluiten we erna om lekker door Centraal Park te wandelen. Dat daar zo een enorm waterreservoir is heb ik niet eerder gezien. Nu vertelt Howy me dat en ik ren naar boven, de anderen wachten beneden op me.

Dicht daar bij is het Castle Belvedere, ook nieuw voor mij. Hier is het druk. Een cellist zorgt voor stemmige muziek erbij. Mooi.

De middag vliegt om. We lopen langs de MET Metropolitan Museum of Art. 

Prachtig, maar geen tijd om naar binnen te gaan. Terug naar de auto. We willen nog even naar Coney Island, voor we naar JFK AirPort worden gebracht voor onze terugreis naar Amsterdam. Nog even samen eten en langs het strand lopen. Als ik met mijn voeten door het water loop, krijg ik eigenlijk zin om te zwemmen, het water is niet koud. Helaas geen zwempak bij me. Bovendien willen we op tijd bij het vliegveld zijn.

En dat lukt allemaal prima. We zijn mooi op tijd. Er staat al een enorme rij voor de balie waar we moeten zijn, maar als we eindelijk aan de beurt zijn gebeurt er iets raar. Het meisje zoekt en zoekt op haar computer, ziet mijn ticket, zoekt opnieuw. Het duurt maar en ze zegt niets. Tenslotte vraag ik, is er een probleem? Ja dus. Ik sta niet op de lijst, Don wel. Ze ziet mijn geprinte e-ticket, loopt naar een andere meewerker. Nee, zegt ze, je staat niet op de lijst. Je kan niet mee, tenzij je een nieuw ticket koopt. Het feit dat ik een ticket heb is niet van belang, dat ik niet op de lijst sta wel. Ik heb onze tickets besteld, betaald en ze staan op mijn naam, maar ik mag niet mee.

Uiteindelijk lijkt er echt geen andere mogelijkheid. Ik koop een nieuw ticket. $849 mevrouw. Tja, we hadden een geweldige tijd, maar ik wil nu met Don naar huis. Gelukkig verloopt de reis verder zonder problemen. We vliegen op tijd, we krijgen ook nog iets te eten en te drinken. We vliegen van 12.05 uur tot 07.05 uur. Het is dan 13.05 uur geworden in Nederland. De zon schijnt hier ook. We nemen de trein naar Lelielaan, de tram naar huis en vijf minuten lopen. We zijn thuis.

En we zijn moe, allebei hebben we vrijwel niet geslapen. Maar we kijken tevreden, heel tevreden terug op een geweldige tijd, met zoveel lieve, gastvrije, leuke vrienden en familie. Met prachtige kunst, met geweldige natuur en teveel om op te noemen, maar dat hoeft ook niet, want jullie hebben het allemaal kunnen lezen en kunnen zien. En nu hopen we jullie allemaal binnenkort weer te zien en dan hebben we niks te vertellen, want dan weten jullie alles al. Of toch? Heb ik niet alles verteld?

Maar nu ga ik slapen.