Van Lambayeque naar Mancora

Dinsdagochtend 21 januari vertrekken Don en ik samen naar Trujillo en vandaar naar Huanchaco. een taxi brengt ons naar Chiclayo waar we een bus vinden naar Trujillo. Het openbaar vervoer in Peru is geweldig en kost bijna niets. voor een afstand van 300 km betalen we 14 soles pp, dat is nog geen 4 euro. De bus doet er bijna vier uur over en het uitzicht is weer heel boeiend, we zitten vooraan, boven. prachtig.

Huanchaco ligt aan zee en ons hotel, gevonden met booking.com, heeft uitzicht op die zee. Onze kamer ook. het is veel minder druk dan Mancora. De zee is wild, een heerlijke plek voor surfers, wij wandelen. dezelfde rieten bootjes als in Pimentel, hier lijkt het meer een toeristentrekker dan een werktuig. Er is zelfs een standbeeld van.

Woensdag 22 januari .  iets verderop aan dezelfde Avenida is een restaurant waarover Don in The Lonely Planet las dat er heerlijke koffie is want het is opgezet door nederlanders. we gaan het proberen en het is waar. Goed voor een ontbijt.

dan gaan we met een gewone bus naar Chan Chan. Als we uitstappen zien we dat we nog een eind door de woestijn moeten lopen om er te komen, maar een taxi staat daar al op te wachten en biedt ons aan om een hele dag ons mee te nemen naar de verschillende plekken, Huaca;s (tempel) en dat we dan het beste niet in Chan Chan kunnen beginnen, maar hij heeft een heel leuk aanbod. we doen het en dat blijkt een goede beslissing. Eerst rijdt hij ons naar een museum, voorbij Trujillo, waar ik helaas geen foto's kan maken, maar er is heel veel informatie over de bouw van de adobesteden, over de Motchi, de Chimu en de Inca's die in deze volgorde deze streek bewoonden, beheersten eigenlijk. Ook is eer een tempel met een verdedigingsmuur er omheen, Huaca Esmeralda. 

Dan brengt hij ons naar het gebied van de Huaca del Sol y de la Luna. De tempel van de maan kunnen we bekijken en een leuke Rosemary gidst ons er geweldig doorheen. Wat is dit bijzonder. Van de zeven verschillende paleizen, lagen eigenlijk, is er maar een geheel geopend. Het zijn enorme piramides, waar iedere keer een heel nieuwe laag opgebouwd werd als er een koning overleden was. de oude werd dan helemaal dicht gegooid. het is allemaal heel indrukwekkend.

De derde stop was Huaca Arco Iris. De tempel van de regenboog. En daar helaas gaan mijn darmen protesteren, we hadden ergens een glaasje ChiCha morada met een klein broodje gegeten en dat was blijkbaar teveel. Ho stop schreeuwen mijn darmen, terug jullie naar het hotel en tja, . ... dan moet je wel. 

Dat betekende dat Chan Chan een dag verplaatst moest worden. Naar vandaag: 

23 januari donderdag

Norit voor de darmen, daarmee zijn ze redelijk rustig geworden. zoals iedere dag is het prachtig weer, en extra vandaag, helder. We wandelen langs het strand en voorbij de pier besluit ik de zee in te gaan. Don denkt dat zijn darmen dat niet willen, de mijne vinden het heerlijk, net als ik.

een busje brengt ons naar dezelfde plek als gister, maar nu laten we ons niet door een taxi verleiden voor een rondrit, we lopen de twee kilometer door de woestijn en staan dan voor de grootste adobestad ter wereld. het is gebouwd door de Chimu's, maar het is later over genomen door de inca's. Het is enorm uitgebreid, prachtig, niet te beschrijven. ik zal weer proberen wat foto's te plaatsen, maar dat kost steeds heel veel geduld. ik heb er wel weer wat bij geplaatst. ik heb mij laten vertellen dat het Internet van Peru zo langzaam zou zijn. Daar ligt heet aan. Wie weet.

Vanavond vliegen we terug naar Lima, weer even naar de familie en dan verder plannen maken. Arequipa? Cusco? We hebben nog ruim twee weken, dus, wie weet.

Roos, Ceviche is een rauwe vis, gemarineerd in limoensaus, gepeperd met chilipeper. er is ook ceviche met schelpdieren. Don en bijna alle Peruanen vinden het heerlijk, dit is oogde omschrijving van Don. Ik vind het niet lekker, maar ik hou ook niet van zure haring.

leuk, alle reacties, heerlijk. Dank dank