Van Paracas naar Ica
Onze laatste dag Paracas gingen we met een busje mee naar het Reserva national de Paracas. Een enorm woestijngebied, aan zee. Volgens de gids zouden hier 1800 planten- en diersoorten zijn. Wij zagen alleen maar zand. Heel veel zand en stenen af en toe. Wel heel erg indrukwekkend. De kust is er op sommige plekken torenhoog. Daar zagen we wel veel vogels, maar de beloofde pinguïns en flamenco's lieten zich niet zien. Aan het eind van de tocht stopten we bij een kleine baai waar we konden zwemmen. Helaas hadden we geen zwemkleding en handdoeken mee, maar we konden het toch niet laten. In ondergoed, het water in heerlijk. Zwemmen, vrijwel rond de kleine eilandjes waar sternen en Jan van Genten op zaten. Heel bijzonder. Bij het strandrestaurantje aten we wat en droogden redelijk op. Genoeg om daarna de bovenkleding weer aan te trekken en de reis te vervolgen. Er bleek nog een klein museum te zijn, waar het ontstaan van het woestijngebied in beeld was gebracht.
Terug in Paracas haalden we de bagage op bij the Pacfic en brachten het naar hotel Gamenol, iets verder, iets luxer en iets duurder. Een heel leuk hotel. Een mooie kamer, een warme douche en een geweldig terras op dak. Na een heerlijke avondwandeling langs het strand en de boulevard, aten we bij hetzelfde restaurant als gister. Heerlijk, samen een maaltijd.
woensdag 8 januari
de luxe bus van Cruz del sur deed er anderhalf uur over om van Paracas naar Ica te rijden. We hadden de mooiste plaatsen, boven en helemaal vooraan. Wat een prachtig uitzicht heb je daar. Naast ons zaten twee Colombiaanse meisjes die ook al heel wat afgereisd hebben. Erg leuk.
een taxi bracht ons erna, voor 6 sol eerst naar het verkeerde hotel, Real Hotel Ica, en daarna naar het goede hotel, Gran hotel Ica. Meer in het centrum. Een mooi hotel.
Ook dichtbij Museo regional Adolfo Bermudez Jenkins. Hier veel voorwerpen van de verschillende bevolkingsgroepen, Inca's, chincha, Paracas, Ica, en Nazka. Ook mummies. Een vriendelijke gids vertelde ons veel extra's en dat was heel prettig, want de Spaanse bordjes ontcijferen we onvoldoende.
in het centrum zochten we plaza de armas. Heel druk, alle bankjes vol en Don die wilde zitten. Ook hier middenop het plein een enorme kerststal. Het is toch al Driekoningen geweest, dat lijkt hier niet uit te maken, ze staan nog overal.
En dan, regen. Eerst alleen wat druppels, iedereen bleef zitten, maar na een tijdje werden toch alle bankjes verlaten. Regen, daar waar we net hoorden dat het hooguit drie keer per jaar, een uurtje regent. Of was dat 100 km verderop?
